وقتی میام و آمار وبلاگ ُ نگاه میکنم ، میبینم اینهمه چشم ِمهربون دارن من ُمیخونن ، حس مسئولیت پیدا میکنم ، اینکه هرچیزی ُ ننویسم و حواسم باشه وقت تلف کن ِوقت دیگران نباشم
وگرنه که انقدر حرف دارم که حساب نداره ، نمیدونم چجوری بگم تا خالی بشم ، پر از حرف نگفته ام ...
با بی تفاوت ات مرددم نکن که گمان کنم آن را هم ندارم
تمنا میکنم !